KINO 4 KULTUR
Wstęp wolny
Festiwal Łódź Czterech Kultur to święto muzyki, teatru, sztuki, ale też filmu. Tegoroczna edycja odwołuje się do historii, korzeni oraz wielokulturowości Łodzi. Dlatego w ramach Festiwalu zaprezentujemy Kino 4 Kultur, czyli filmy produkcji izraelskiej, niemieckiej, polskiej oraz ukraińskiej, a także etiudy studentów Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L.Schillera w Łodzi.
W ramach cyklu, wspieranego przez naszych Partnerów: Opus film, Goethe-Institut, Ukraina! Festiwal Filmowy oraz Ambasadę Izraela i Ambasadę Niemiec, pokażemy niejednokrotnie nagradzane na międzynarodowych konkursach filmy z ostatnich lat, które w mniej lub bardziej bezpośredni sposób odwołują się do przewodniego hasła Festiwalu „Tożsamość”.
Terminy pokazów:
8 WRZEŚNIA 2023 (piątek), godz. 19.00-24.00
10 WRZEŚNIA 2023 (niedziela), godz. 12.00-21.00
11 WRZEŚNIA 2023 (poniedziałek), godz. 11.00-15.00 - pokaz dla seniorów
15 WRZEŚNIA 2023 (piątek), godz. 15.00-24.00
17 WRZEŚNIA 2023 (niedziela), godz. 12.00-21.00
REPERTUAR KINA 4 KULTUR
PIĄTEK 08.09.2023
GODZ. 19.00: etiuda PWSFTviT: Martwy punkt, reż. Patrycja Polkowska, Polska 2022, 15’
Na zamkniętym osiedlu dochodzi do wypadku. Robert rusza w pościg za obcym, który uciekł z miejsca zdarzenia. Próbując odkryć prawdę, staje przed moralnym wyborem.
GODZ. 19.20: Szczedryk, reż. Ołesia Morhuneć-Isajenko, Ukraina/Polska 2021, 122’
Historia trzech rodzin – ukraińskiej, polskiej i żydowskiej – o ich wspólnym życiu w dużym domu w Stanisławowie w latach 1938-1944. Kiedy Sowieci, a później Niemcy okupują miasto, Żydzi i Polacy są prześladowani i mordowani. Ukraińska nauczycielka, poświęcając swoje życie, ratuje dzieci sąsiadów i własna córkę.
Film oparty jest na wspomnieniach Teresy, słynnej nowojorskiej piosenkarki, która została wtedy uratowana. Wspomina te wydarzenia w noc Bożego Narodzenia, czekając na lot do Jarosławy – Ukrainki, z którą wspólnie przeżyła wojnę. Jedyne, co zostało Teresie z tamtych czasów, to ukraińska pieśń – "Szczedryk". Teraz marzy o śpiewaniu go razem z Jarosławą.
GODZ. 21.30: Thomas Brasch, reż. Andreas Kleinert, Niemcy 2021, 157’ Thomas Brasch, niemiecki pisarz, poeta, reżyser filmowy, autor sztuk teatralnych i scenariuszy urodził się w 1945 roku w Anglii, jako syn żydowskich uchodźców. Po wojnie jego ojciec został NRD-owskim funkcjonariuszem partyjnym i wysokim urzędnikiem w ministerstwie kultury. Syn dość wcześnie zauważył rozdźwięk pomiędzy wschodnioniemiecką rzeczywistością a ideałami, na których rzekomo zbudowano socjalistyczne państwo. Pierwszym jego buntem był protest przeciwko interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, w 1968 roku. Zadenuncjowany przez ojca trafił do więzienia, a potem do pracy w fabryce jako frezer. W tym czasie zaczęły powstawać pierwsze utwory literackie, które Brasch opublikował dopiero w 1977 roku, po przymusowym przesiedleniu do RFN. Pisane wcześniej sztuki teatralne były zakazane przez cenzurę. W zachodnich Niemczech zaczął pracować także jako reżyser. Jego filmy trafiały na międzynarodowe festiwale w Cannes czy Locarno.
Czarno-biały film Andreasa Kleinerta jest czymś więcej niż biografią znanego twórcy i dysydenta. Jest próbą opowiedzenia losów wielu ludzi, rozdartych pomiędzy dwoma politycznymi systemami. To bardzo aktualna historia o politycznych podziałach, które dotykają społeczeństwa, wspólnoty i rodziny. W swoją opowieść reżyser wplata sekwencje z filmów Brascha i fragmenty jego tekstów, a jej mottem może być jedna z wypowiedzi bohatera: „sprzeciw jest naszą nadzieją”.
NIEDZIELA 10.09.2023
GODZ. 12.00: Wspomnienie lata, reż. Adam Guziński, Polska 2016, 87’
Koniec lat 70. Lato w małym miasteczku. 12-letni Piotrek jest silnie związany z matką. Pod nieobecność ojca, matka zaczyna znikać wieczorami. Ich jasna i prosta relacja zaczyna się komplikować. Uwikłany w sprawy dorosłych chłopak czuje się coraz bardziej zagubiony i samotny. W wakacyjnym świecie rówieśników doświadcza pierwszych zauroczeń i rozczarowań. Po powrocie ojca musi skonfrontować się z niewygodną prawdą. Czy stanie po stronie matki? Czy będzie lojalny wobec ojca? Jak to trudne i bolesne doświadczenie odciśnie się na jego relacji z matką?
GODZ. 13.45: Zero motywacji, reż. Talya Lavie, Izrael 2014, 100’
Trzy historie: Zmienniczka, Dziewica i Dowódca łączą się w jedną opowieść o biurze administracyjnymi izraelskiej bazy wojskowej położonej na środku pustyni. Akcja filmu to epicka opowieść o walce o władzę, intrygach i przyjaźni wystawionej na próbę.
Ale inaczej niż w typowym filmie wojennym, „Zero motywacji” przygląda się kobietom- żołnierkom pracującym w biurze bazy wojskowej. Film opowiada historię trzech żołnierek i ich prawdziwą i surrealną, komiczną i mroczną podróż przez labirynty wojskowej biurokracji.
Wiadomo przecież, że “jeśli w pierwszym akcie pojawił się pistolet na zszywki, to w trzecim ktoś musi koniecznie z niego wystrzelić”.
GODZ. 15.40 etiuda PWSFTViT: Przed po, reż. Filip Bojarski, Polska 2022, 20’
Kolekcja portretująca postaci, które w wewnętrznych rozmowach próbują zmierzyć się z własnym odrętwieniem.
GODZ. 16.10: Moje myśli są ciche, reż. Antonio Lukich, Ukraina 2019, 104’
Vadym to dwudziestopięcioletni muzyk i realizator dźwięku, który marzy, aby opuścić rodzinne strony i zamieszkać za granicą. Nie dość, że trudno mu wiązać koniec z końcem, to jeszcze okazuje się, że potrzebuje drogiego zabiegu dentystycznego. Po wielu eksperymentach w życiu zawodowym i prywatnym, otrzymuje szansę na lepsze życie w Kanadzie. Aby otrzymać dobrze płatną pracę w branży gier komputerowych, musi jedynie nagrać dźwięki karpackich zwierząt, bardziej umęczonych od tych szczęśliwych z Kanady. Sprawy komplikują się, kiedy okazuje się, że główną kompanką jego podróży będzie jego matka Galia.
GODZ. 18.10: etiuda PWSFTViT: Magma, reż. Helena Oborska, Polska 2022, 19’
Magma poddana ciągłemu, ogromnemu ciśnieniu bulgocze głęboko pod powierzchnią ziemi. Nikt jej nie widzi, nikt jej nie słyszy, nikt jej nie czuje. Dopóki pewnego dnia nie wybuchnie... Ninel, 8-letnia dziewczynka, spędza wakacje nad jeziorem ze swoją matką i siostrą. Dziewczyńska sielanka zostaje przerwana przyjazdem nowego chłopaka mamy, który budzi w Ninel to, co pozostawało głęboko ukryte. Rzeczywistość zaczyna się rozpadać. Czy Ninel czuje to co czuje? Czy widzi to co widzi? Czy realność istnieje? Film obrazuje jak dziecięca trauma wpływa na percepcję.
GODZ. 18.45: Strzał z bliska, reż. Franziska Stünkel, Niemcy 2021, 116’
Druga połowa lat 70. We Wschodnim Berlinie Franz Walter właśnie obronił doktorat na Uniwersytecie Humbolta. Władze uczelni proponują mu posadę i profesorską nominację oraz odpowiednie do przyszłej pozycji mieszkanie, którego standard daleko przewyższa możliwości przeciętnego obywatela. Młody naukowiec z dumą zaprasza do niego narzeczoną. Tę wspaniałą perspektywę nowego życia i kariery zakłóca tylko jeden drobny szczegół. W zamian za otrzymane profity państwo oczekuje rocznej współpracy z Ministerstwem Bezpieczeństwa Publicznego, czyli STASI. Dla lojalnego obywatela, jakim jest Franz Walter, nie stanowi to większego problemu, zobowiązanie do współpracy podpisuje niemal w przelocie. Pierwszym zadaniem, jakie otrzymuje, jest skłonienie do powrotu do NRD piłkarza grającego w hamburskim klubie, któremu udało się uciec na zachód. Metody, jakimi posługują się koledzy ze służb, to dobrze znane także dzisiaj działania: prowokacje, fałszywe oskarżenia, ingerencja w życie prywatne. Kiedy stawką staje się życie żony futbolisty, Walter postanawia się wycofać.
Reżyserka nie zdradza, co skłania bohatera filmu do podjęcia decyzji o współpracy ze STASI: stojąca przed nim kariera, wygodne i w miarę luksusowe, jak na NRD, warunki życia czy też wiara w słuszność państwowej polityki. Być może złożyły się na nią wszystkie trzy elementy. Scenariusz filmu oparty jest na prawdziwym przypadku oskarżenia o szpiegostwo NRD-owskiego inżyniera Wernera Teske, straconego w 1981 roku, ostatniej ofiary autokratycznego państwa. Franziska Stünkel zrealizowała nie tylko kolejny obraz odnoszący się do niedawnej niemieckiej historii, ale także przejmujący dramat o uwikłaniu jednostki w przestępczą działalność państwa i konsekwencjach jakie musi z tego powodu ponieść.
PONIEDZIAŁEK 11.09.2023 - pokazy dla seniorów
GODZ: 11.00: Zimna wojna, reż. Paweł Pawlikowski, Polska/Francja/Wielka Brytania 2018, 88’
Historia trudnej miłości dwojga ludzi, którzy nie umieją żyć bez siebie, ale równocześnie nie potrafią być razem. Wydarzenia pokazane w ,,Zimnej wojnie" rozgrywają się w latach 50. i 60. XX wieku, w Polsce i budzącej się do życia Europie, a w ich tle wybrzmiewa wyjątkowa ścieżka dźwiękowa, będąca połączeniem polskiej muzyki ludowej z jazzem i piosenkami paryskich barów minionego wieku.
GODZ. 12.45: Swat, reż. Avi Nesher, Izrael 2010, 112’
Arik, nastolatek dorastający w Hajfie w 1968 r., dostaje pracę u swata Yankelego Bride’a. Tajemniczy Yankele, ocalały z Holokaustu, urzęduje w biurze na tyłach podrzędnego teatru prowadzonego przez rodzinę siedmiorga rumuńskich karłów. Yankele wprowadza Arika w nieznany świat dorosłych... Gdy Arik zaczyna poznawać tajniki ludzkich uczuć, zakochuje się w Tamarze, kuzynce swojego przyjaciela Berniego. Tamara właśnie wróciła z Ameryki i wciąż opowiada o prawach kobiet, wolnej miłości i rock'n'rollu. Różne wątki z życia Arika zbiegają się w zaskakującą, miejscami zabawną, a miejscami wzruszającą opowieść o dojrzewaniu.
PIĄTEK 15.09.2023
GODZ. 15.00: Nieortodoksyjnie, reż. Eliran Malka, Izrael 2018, 99’
Gdy córka Yakova Cohena zostaje wyrzucona ze szkoły ze względu na pochodzenie etniczne, on postanawia walczyć. Jest rok 1983, a Yakov jest zwykłym jerozolimskim drukarzem. Wraz z dwójką przyjaciół zakłada organizację polityczną walczącą o prawa Żydów sefardyjskich. Początki są chaotyczne, ale pasja, oddanie, gniew i poczucie humoru pchają ich naprzód.
GODZ. 16.50: etiuda PWSFTViT: Kiedy obróci się dom, reż. Maria Ornaf, Polska 2022, 29’
Trzynastoletnia Ewa żyje w szpagacie emocjonalnym pomiędzy dwoma rodzinami: biologiczną i adopcyjną. Żeby zamknąć w sobie pierwszy dom, musi wymazać przeszłość i zatrzeć traumatyczne wspomnienia. Oczyszczenie pamięci daje przestrzeń na nowy początek.
GODZ. 17.30: Pomiędzy słowami, reż. Urszula Antoniak, Polska/Niemcy/Holandia 2017, 85’
Michael jest 28-letnim prawnikiem z Berlina. Z zachowania i sposobu bycia przypomina swojego szefa i przyjaciela, 36-letniego Franza. W piątek rano Michael przechodzi z języka wysokoniemieckiego na język polski i staje się Polakiem, Michałkiem. Spotyka Stanisława, swojego 55-letniego ojca z Polski. Widzi go po raz pierwszy. Stanisław wkracza do świata syna bardziej jako symbol Ojca niż prawdziwy ojciec. Jest ostatnią więzią łączącą Michaela z Polską – krajem, z którym młody mężczyzna świadomie zerwał kontakt. Obaj mężczyźni są sobie właściwie obcy. Sytuacja jest niezręczna i dziwnie intymna. Mężczyźni spędzają razem weekend, co odciska na Michaelu silne emocjonalne piętno.
GODZ. 19.15: Wygnanie, reż. Visar Morina, Niemcy/Belgia/Kosowo 2020, 121’
Xhafer pochodzi z Kosowa, pracuje w firmie farmaceutycznej, jego żona, Nora jest Niemką i niedawno została po raz trzeci matką. Pomiędzy jednym a drugim karmieniem próbuje pisać pracę doktorską i wrócić do uniwersyteckiego życia. Nie może liczyć na pomoc rodziców, bo Ci nie akceptują jej męża, cudzoziemca z Europy Wschodniej. Xhafer doświadcza niechęci teściów przy każdym spotkaniu i odczucie to przekłada się na jego relacje z innymi, w szczególności z kolegami w pracy. Uważa, że przy nowym projekcie został celowo usunięty z listy mailingowej, innym razem ktoś wprowadził go w błąd, aby nie mógł wygłosić przygotowanego referatu, ktoś inny z kolei zablokował mu dostęp do danych badawczych. Wszystkie te przypadki są dowodem mobbingu, którego przyczyną, jak sądzi, jest jego pochodzenie. Kiedy pewnego dnia na bramie ogrodzenia swojego domu znajduje nieżywego szczura, postanawia działać.
Znakomity film Visara Moriny, który, podobnie jak jego bohater, pochodzi z Kosowa, to opowieść o doświadczeniu emigracji i uczuciach, jakie zwykle mu towarzyszą: stracie, odrzuceniu, braku bezpieczeństwa i społecznej akceptacji czy alienacji. Xhafer jest przeciwieństwem typowego emigranta: osiągnął sukces i stał się zasymilowanym członkiem nowego społeczeństwa. Jednak negatywne emocje ciągle towarzyszą mu w codziennym życiu. Twórcy filmu stawiają ważne pytanie o to, w jakim stopniu udana integracja zależy od warunków, jakie stwarza polityka społeczna danego państwa, a na ile od subiektywnych uczuć i wrażliwości imigranta.
GODZ. 21.30: Dom "Słowo". Niedokończona opowieść, reż. Taras Tomenko, Ukraina 2021, 120’
Charków, lata 30. ubiegłego wieku. Złota era ukraińskiej sztuki. W nowym, luksusowym Domu „Słowo”, zbudowanym specjalnie dla artystów, znajduje swoje miejsce młody, ambitny poeta Wołodymyr Akimow. Pochodzi z prowincji, pracuje jako korektor w prasie i nigdy nawet nie marzył, że zamieszka pod jednym dachem z uznanymi ukraińskimi pisarzami i artystami. Uważa swoją poezję za genialną, ale nikt nie traktuje poważnie jego wysiłków literackich, nie mówiąc już o okazjonalnych chichotach nad jego epigońskimi wierszami. Jednak los się do niego uśmiecha. Szef agencji wywiadu politycznego proponuje mu, aby został autorem napisanej wcześniej sztuki. Akimow zgadza się, podpisując notę o nieujawnianiu informacji. Poeta nie ma pojęcia, jaką cenę zapłaci za ten sukces. „Dom ‘Słowo’” to historia ukraińskiego pokolenia artystów prześladowanych przez system totalitarny – na tle jednego z największych ludobójstw XX wieku, Hołodomoru, który spowodował śmierć blisko 7 milionów ludzi.
NIEDZIELA 17.09.2023
GODZ. 12.00: Moje dzieciństwo i ja, reż. Caroline Link, Niemcy 2018, 100’
Hans-Peter, dziewięcioletni bohater najnowszego filmu Caroline Link, to najmłodszy przedstawiciel wielopokoleniowej zachodnioniemieckiej rodziny, której portret reżyserka kreśli z niezwykłą czułością i dbałością o szczegóły. Krótki wycinek z życia ludzi pamiętających jeszcze wojnę, ale już doświadczających efektów cudu gospodarczego lat 70., który oglądamy na ekranie, jest też opowieścią o przemijaniu. Zagłębie Ruhry i miasteczko Recklinghausen, gdzie rozgrywa się akcja filmu, przeobraziło swoje oblicze z przemysłowego na kulturalne. Zmianie uległy też relacje rodzinne. Wydaje się, że te, oglądane na ekranie należą już do przeszłości albo do niezwykłej rzadkości. Hans-Peter ma zapracowanego ojca i cierpiącą na depresję matkę, schorowane babcie i troskliwych dziadków oraz starszego brata, który jak trzeba, staje w jego obronie. Chłopiec jest wnikliwym obserwatorem toczącego się obok niego życia i ma wyjątkowy talent, aby obserwacje te wykorzystać w tworzonych na poczekaniu skeczach, dowcipach i parodiach, zawsze nagradzanych śmiechem, zachętą i dobrym słowem. I chociaż los nie zawsze jest łaskawy dla bohaterów filmu, to zarówno w trudnych i jak szczęśliwych momentach zawsze mogą liczyć na wzajemne wsparcie i pomoc. I to bycie razem na dobre i na złe oraz poczucie pełnej akceptacji ze strony najbliższych jest najlepszym kapitałem, w jaki rodzina może wyposażyć swoje dzieci.
Poruszający film Caroline Link, oparty na biograficznej książce znanego niemieckiego komika, satyryka i showmana Hape Kerkelinga, jest, podobnie jak humor jego bohatera, często podszyty smutkiem.
GODZ. 14.00: Przyjeżdża orkiestra, reż. Eran Kolirin, Izrael 2007, 83’
Przyjeżdża orkiestra to oryginalna i opowiedziana z wyjątkowym humorem historia egipskiej orkiestry, która zagubiła się w Izraelu. Zespół miał zagrać na uroczystym otwarciu centrum kulturalnego. Niestety, nikt nie odebrał muzyków z lotniska, ci więc decydują się znaleźć drogę sami…
Film ten, przywodzący na myśl dzieła Emira Kusturicy, to żywiołowa, pełna egzotycznego uroku i absurdalnego humoru opowieść z nieokiełznaną orientalną muzyką w tle. Komedia, romans i szczypta nostalgii w energetyzującej pigułce.
GODZ. 15.40: etiuda PWSFTViT: Dziecko, reż. Zuzanna Grajcewicz, Polska 2022, 21’
Kiedy na świat przychodzi dziecko Aśki, nie spodziewa się ona tego, że będzie musiała stawić czoła trudnym wyzwaniom. Musi zdecydować czy wychowa syna czy córkę. Tytułowe dziecko w momencie narodzin ma biologiczne cechy obu płci, a rodzice mają określić, które z nich zostaną operacyjnie wyeliminowane.
GODZ. 16.10: Anatomia, reż. Aleksandra Jankowska, Polska/Francja 2021, 112’
Nakręcona na kamerze cyfrowej, 35mm, VHS i w podczerwieni, kolażowa opowieść o tożsamości, czasie i pamięci. Mika przyjeżdża do Polski, żeby odwiedzić w szpitalu swojego ojca, którego nie widziała wiele lat, a który cierpi teraz na uraz mózgu i zanik pamięci. Kiedy dochodzi do ich spotkania, okazuje się, że ojciec przekonany jest, że kobieta wciąż jest nastolatką i nadal razem mieszkają. Mika decyduje się zostać w Polsce dłużej - tym samym stając się towarzyszką ojca w podróży przez labirynt jego gasnącego umysłu. Wkrótce, wyrusza też w podróż w czasie przez swoje własne życie. Teraźniejszość stopniowo zaczyna mieszać się z daleką przeszłością, a miejsca ujawniają swoje historie i wspomnienia. W międzyczasie stan ojca pogarsza się. Granica między życiem a śmiercią zaczyna się zacierać.
GODZ. 18.15: etiuda PWSFTViT: Stwór, reż. Damian Kosowski, Polska 2022, 20’
30-letni Kazik wspomina swoje dzieciństwo, gdy codziennie rano był odprowadzany przez ukochaną Ciotkę Dagnę do szkoły. Gdy pewnego dnia kobieta znika, chłopiec postanawia dowiedzieć się, co się z nią stało.
GODZ. 18.45: Złe drogi, reż. Natalya Vorozhbit, Ukraina 2020, 105’
Mężczyzna podający się za nauczyciela zostaje zatrzymany przez wojsko na punkcie kontrolnym. Dwie nastolatki czekają na swoich chłopaków-żołnierzy na zniszczonym placu miejskim. Dziennikarz jest przetrzymywany w niewoli i brutalnie atakowany. Młoda kobieta przeprasza starsze małżeństwo za przejechanie ich kurczaków. Cztery historie rozgrywające się na tle dróg Donbasu, naznaczone dezorientacją, paranoją i terrorem, które kwestionują pojęcie prawdy. Film zdobył nagrodę Verona Film Club Award w trakcie Międzynarodowego Tygodnia Krytyki w Wenecji oraz był ukraińskim kandydatem do Oscara.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka” realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca
GŁÓWNI PARTNERZY
Zadanie jest współfinansowane z dotacji Miasta Łodzi:
ORGANIZATOR
PATRONAT HONOROWY
PARTNERZY
PATRONI MEDIALNI
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2019 r. o grach hazardowych.